Kopstukken
Feike Boschma (1921) deed in 1942 zijn eindexamen MTS en besluit in de hongerwinter van 1944 om poppenspeler te worden. Hij heeft als vernieuwer grote invloed gehad (en nog) op jongere poppenspelers. Hij maakt geen uitgewerkte poppen, soms zijn het niet meer dan wat lapjes of een afgedankte sjaal aan draadjes, die hij zo in beweging brengt, dat ze de illusie van leven wekken. Voor Feike Boschma komt de beweging op de eerste plaats. Daarna komen de kleuren. 'Ze bepalen niet alleen de stemming, maar accentueren ook voor een deel de structuur van de gedaante.'Zijn spel is grotendeels zonder woorden en heeft veel overeenkomsten met het werk van een schilder. Voor hem is ook de compositie van groot belang: de verplaatsing van de pop in de ruimte, het harmonieus bewegen van de poppen met elkaar. 'Ik leg mij erop toe achter de algemene principes te komen waar ook een teksttheater mee zou kunnen werken.'
Hinderik de Groot (1942) is een Nederlandse poppenspeler en beeldend kunstenaar. Hij volgt geen kunstvakopleiding maar wordt in 1961 assistent van poppenspeler Jan Nelissen en later ook van de marionettenspeler Feike Boschma. In 1967 begint hij een eigen objectentheater dat uitgroeit tot het latere Studio Hinderik. Zijn beeldendtheatervoorstellingen, zoals Schillen, Glas, Trein en Regen worden in heel Europa en daarbuiten, tot in Canada en Colombia aan toe, opgevoerd. Daarnaast werkte hij aan vele kunstprojecten, waaronder fotowerk, verzamelobjecten en, niet in de laatste plaats, een minutieus, dagelijks bijgehouden en rijkelijk non-fictief geïllustreerd dagboek. In 2000 stopt hij met zijn theaterwerk en richt zich helemaal op de beeldende kunst en zijn dagboek.
Jeroen Boerwinkel (1968) is een Nederlands poppenspeler die in 1998 zijn eigen poppentheater begon, onder de naam Theater van de Droom. Hij kreeg vanaf 1988 zijn opleiding voornamelijk in de praktijk van zijn vader, de vermaarde Nederlandse poppenspeler Henk Boerwinkel. Hij volgde de Theatrale Vormgevingsklas in Amsterdam, speelde vanaf 1988 mee in diverse nationale en internationale theaterproducties en werkte mee aan een aantal televisieprogramma's. Boerwinkel brengt vanaf 1998 eigen werk met zijn Theater van de Droom. Hij speelt een beeldende vorm van mime, naar eigen ideeën en met zelf ontworpen kostuums en rekwisieten. Deze vorm van bewegingstheater is zonder tekst, maar wordt ondersteund door een geluidsdecor.
Benjamin Verdonck (1972) leeft en werkt in Antwerpen. Hij is theatermaker, beeldend kunstenaar en auteur, met een eigenzinnige praktijk zowel binnen als buiten het theater. Zijn werk laat zich lezen als een niet aflatende stroom voorstellingen, installaties, acties, tafeltonelen en vlugschriften. Sinds 2006 is hij vast Toneelhuismaker. Verdoncks theaterwerk geeft vaak een hoofdrol aan ‘de dingen’ - objecten, vormen, vlakken, verzamelingen van ‘trouvailles’ - die hij voor zich laat spreken.
Leo Petersen (1974) is een Nederlands poppenspeler. Hij produceert filmpjes voor Sesamstraat. Hij gebruikt zijn blote handen en houten ogen voor poppen. De non-verbale films van "Lejo" zijn voor het eerst op Sesamstraat getoond in 2003. Hij heeft ook meegespeeld in de special Open Huis in Sesamstraat. Het karakter dat hij het meest op Sesamstraat gebruikt, is een handpop genaamd Lejo.Naast zijn werk voor Sesamstraat geeft hij ook een theatervoorstellingen. Sommige van zijn voorstellingen: "Handywork", "Hands Up", "Achter U!".
More information and portraits: www.stevenluca.com